Tekrar merhaba. Süreçte benim kadar uzun yıllardır yer alan hiç kimse olmadığı için yazılarımı yazmam da sınavlarım kadar karmaşık bir sırada ilerliyor. Daha önce süreçte yer alan her sınava en az iki defa girmiş bir aday olarak CRM sınavına ilk kez girecek olmanın verdiği hafif heyecan, biraz da gerginliğin içinde hazırlandım bu mülakata. Haydi hep birlikte bu yeni deneyimi keşfedelim…
Önceki yazılarımda da belirttiğim gibi benim sürecim çok farklı şekilde ilerledi. Bu nedenle bu CRM sınavına girmeden önce 2 defa DLR 1 ( Her ikisinde de başarı ile geçtim. Bu durumun nasıl olduğunu ilerleyen zamanlarda “Asla Pes Etme” yazısında yazacağım), 3 defa Kurul mülakatı ( CRM’den sonra bir kurul mülakatına daha girerek 4’ledim), 2 defa da DLR 2 sınavına girdim. Doğal olarak ilk olacak bu tecrübe, başlarda beni biraz endişelendirmişti. Süreç ile ilgili pek bir bilgim olmadığı için acaba forumlardan biraz bilgi mi toplasam diye bi düşünceye kapıldım. Şimdi bu forumların şöyle bir artısı ve eksisi var. Tabii ki ne tarz sorular sorulur, nasıl bir ortam vardır gibi konularda sizleri biraz olsun bilinmezlikten kurtarıyorlar ancak oraya kapılıp da yorumları okumaya başlarsanız işte o zaman eksileri ile yüzleşmeye başlarsınız. Bilgi yığınları arasından sizlere faydalı olacakları eleyerek seçmenizi, kalan kısımlara kulaklarınızı tıkamanızı tavsiye ederim. Süreci başarı ile tamamlamış bir aday olarak söylüyorum, oralarda okuduğum az da olsa yorumlar, beni gereksiz yere germiş.
Gelelim sınava ve hazırlanma sürecine.
Öncelikle ben daha evvel DLR 2’den elendiğim için kendime bir yol haritası oluşturarak çalışmaya başladım. İlk olarak aldığım feedbackleri kendime referans alarak bu konu hakkında birçok kaynak buldum. Yabancı kaynaklardan konularla ilgili araştırmalar yaptım, hatta bu sayede çok güzel siteler keşfettim. (Research Gate gibi) Her sınavda olduğu gibi burda da çalışmaya başlamak en zoru. Çünkü sürekli olarak kendinize sorular soruyorsunuz. Acaba bu mantıklı mı? Bunu sorarlar mı? Neye çalışsam? gibi gibi…
Ben yılların verdiği yorgunlukla girdim aslında sınava. Ama ona rağmen pes etmemem gerektiğini, bir hakkımın daha olmasının hiç olmamasından iyi olduğunu düşündüm hep. Genel olarak herkes elenirse bir daha hakkının olmayacağını düşünerek stres yapıyordu. Bunu mümkün olduğu kadar kontrol altında tutmaya çalışın. Şimdi neden sürekli onu yap bunu yap diyorsun da somut veriler vermiyorsun diyebilirsiniz. Nedeni şu ki zaten sınav DLR 2 gibi bir sınav değil. Sizi tanımayı hedefleyen, sizin davranışlarınızı ve karakterinizi tanımaya çalışan bir sınav bu. Doğal olarak kendinizin en iyi versiyonunu ortaya çıkarmaya çalışın. Bütün olay bundan ibaret.
Daha evvel DLR 2’ye girerken tek düşündüğüm şey kazanmaktı benim. Bu sınava girerken ise şunu düşündüm, şanslıyım ki kendi dilimde kendimi ifade edebileceğim. DLR 2’den elendiğimde, aklımda hep sorular ve içimde kalan ukteler olmuştu. Çünkü kesinlikle beni tanımlayan feedbackler almıştım. Bu nedenle elenmeyi hak etmediğimi biliyordum. CRM ise kendimi ifade edebilmek için bana verilen bir şanstı. Bu sınavı mutlaka geçmeliyim diye düşünmek yerine ben, bundan elenirsem demek ki gerçekten uygun değilim ama kendimi iyi ifade edersem en azından elensem bile “Acaba şunu desem böyle olur muydu?” gibi sorularla ömrümün kalanını mahvetmem diye düşündüm. Öyle de oldu.
THY’nin DLR 1 sınavına girdiğimiz binasının olduğu yerde sınava giriliyor. Aynı bina değil fakat lokasyon aynı. Adaylar için ayrı bir yer hazırlamışlar. Sizi bir odaya alıyorlar ve beklemeye başlıyorsunuz. Biliyorum ki okurken çoğu insan “eee ne sordular?, Nerde sorular?” diyerek yazıyı irdeleyecek. Sınava girene kadar da bu söylediklerime hak vermeyeceksiniz belki de… Ama gerçekten sorular üzerinden hazırlanacağınız bir sınav değil bu CRM.
Teknik konuları bu söylemlerin dışında tutuyorum. Pilot olmak isteyen bir aday olarak CRM sürecine kadar gelmişseniz zaten gerekli teknik altyapıya sahip olmanız gerektiğini biliyorsunuzdur. Size kalkıp da uçağın elektrik sistemini soracak değiller tabii ki ancak bazı temel bilgilere sahip olmak da sizlerin sorumluluğu zaten.
Yazdıkça aklıma gelen dipnotları ekliyorum. Bir tane daha: Sınav için beklediğiniz odada, gelen kişilerle teknik konular üzerinden bir tartışma yapmamanızı, moral olarak sınava daha iyi girebilmeniz için öneririm. Yıllardır gözlemlediğim bir konu olan, sınav öncesi bilgi tartışması genelde kişilerin özgüvenini sarsan bir durumla sonuçlanıyor. Çünkü o an o sorunun cevabını bilmiyorsanız, karşınızdakinden daha kötü olduğunuzu zannediyor ve moral olarak çöküyorsunuz. Buna hiç gerek yok. Belki size o soru sorulmayacak, belki de sorulacak ancak bilmiyorum diyebilmeyi öğrenmelisiniz. Bilmemek normal ama bunu öğrenecek azminiz olması zaten önemli olan kısım.
Ben açıkçası bu sınav için pek teknik çalışmadım. Teknik sorular soruldu bu arada. Ama ben o konularda pek eksiğim olmadığı için daha doğrusu elendikten sonra bile yine de bu konuda sürekli okumaya devam ettiğim için hafızamda olan bilgileri tazelemek için önceki yıllardan notlarımı okudum. Sizlerin de teknik konularda yeterli bilgiye sahip olmanız, mülakatta özgüvenli bir duruşa sahip olmanıza neden olacaktır.
Gelelim diğer konulara. Psikolojik bir sınav olarak tanımlanan sınavda bence en önemli faktör kendinizi tanımanız. Çok basit bir cümle gibi gözüken bu cümle, aslında derin bir anlam içeriyor. Onlara ne söylesem de iyi gözüksem, ne söylesem iyi pilot imajı çizerim diye düşünmeyin. Çok ciddiyim bu söylediklerimde. Ben de etrafta neler söylendiğini biliyorum, duyuyorum ama inanın o şekilde değil. Şimdiye kadar girdiğim en huzurlu, en samimi, en gerçekten sizi tanımaya çalıştıklarını hissettiğiniz sınav bu. O yüzden siz, kendinizi iyi tanıyın, iyi ifade edin yeter. Herşeyden önce, bu yaşına gelmiş insanlar olarak rol yaparak karşınızdaki insanı cidden etkileyebileceğinize inanıyor musunuz? Yıllardır olduğunuz kişi gibi olmamayı, yeni bir kişilik modeli oynamayı becermek mi daha kolay yoksa olduğunuz kişinin eksikliklerinin farkına varıp, kıymetli zamanınızı bunu geliştirmek için harcamak mı? Hiç kimse mükemmel değildir. Hiç kimse tamamen güçlü olarak hayatını yaşamaz. Hepimizin eksiklikleri, hepimizin zayıf noktaları var ama önemli olan bunlarla nasıl başa çıkabildiğinizdir. Iron Man 3 filmini hatırlar mısınız? Iron Man’in bile çaresiz kalıp panik atak olduğu zamanlar olmuştu. IRON MAN’in:) Marvel süper kahramanları neden bu kadar çok seviliyor biliyor musunuz? Çünkü onların da zayıf yönleri olduğunu görüyorsunuz. Bununla başa çıkmaya çalışırken verdikleri mücadele sizi, onlarla birleştiriyor. Stan Lee onları ilk defa kaleme alırken insanlara ne mesaj vermek istemişti biliyor musunuz? Süper kahramanların da zayıf yönleri olduğunu.
Teknik bilgi sıkı bir çalışmayla öğrenilir, pilot olmak isteyen aday bunu keyifle gerçekleştirir. Dürüst olmak, kendine dönüp bakabilmek, kendini eleştiri oklarına maruz bırakmak tahmin ettiğinizden çok daha zor. Keyfinizi kaçıran, tadınızı bozan bir aktivite bu. İşte siz bunu yapın. Ve tüm gücünüzle sizi eksik kılan bu yönü, güçlendirmek için ne yapabilirsiniz bunu düşünün. (kişisel gelişim kitaplarının klişe cümleleri gibi oldu, ben de pek sevmedim ama doğrunun da bazısı kulağa güzel gelmiyor)
Arkadaşlar ben etik bulmadığım için sınavın içeriğini anlatmayı doğru bulmuyorum. Kendim de anlatanları dinlemedim. Benim yazdığım yazılar dikkat ederseniz sadece bu sınavların kazanılabileceğini gösteren, anlatan yazılar. Bence zararları faktörleri elersek geriye kalanlar zaten size yetecektir. O yüzden sizlere şunları yapından ziyade, bunları yapmayın yazıyorum.
Gelelim sınav gününeeeee…
Ben yarışmaya Ankara’dan katıldığım için sınav günü herhangi bir aksilik yaşamamak adına binaya yakın bir yerde bir otelde kaldım. Sınav saatim oldukça erkendi. Sabah kalkıp hazırlandıktan sonra, binaya doğru yola çıktım. İçeri girdiğimde oldukça kalabalık bir ortam vardı çünkü Dyned sınavına gelenler de oradalardı. Biliyor musunuz orada çok ilginç duygular hissediyorsunuz. Onlar size öyle bir gözle bakıyorlar ki gerçekten bir şey başardığınızı anlıyorsunuz. Vay bee diyorsunuz, ben de buralardan geçtim. ( ben geçmedim de malum ben IELTS aldım ama geçenler için:))
Bekleme odasına giriyorsunuz, daha sonra mülakat odasından biri gelip sizi tam zamanında içeri davet ediyor. Ben o ana kadar biraz gergindim fakat psikolog beyefendinin beni çağırma şekli ve ses tonuyla birlikte sanki gerginlik uçtu gitti. İçeri girdiğimde ise ortam o kadar samimiydi ki iyice rahatladım.
Yine aklıma bir not geldi. Birileri sürekli teori üretiyor süreçte. Su içmeyin stresli sanarlar, peçete almayın bilmem ne olur vs gibi. Ben öyle bir şey olduğuna kesinlikle inanmıyorum. Oradaki insanlar profesyoneller ve sizi gerçekten tanımaya çalışıyorlar. siz de art niyetle düşünmeyin ki rahat olabilesiniz.
Ben mülakatta yeri geldi güldüm, yeri geldi üzüldüm. Görevimi yaptım çıktım. Çıktığımda o kadar rahatlamış hissediyordum ki anlatamam. Bitti dedim ohhhh.
Bence sınav sonucunu bekleme süreci, sınava hazırlanma sürecinden de sınavdan da çok daha sancılı bir süreç. Umarım sizlerde benim gibi gerçek manada keyif aldığınız bir süreç yaşarsınız. Hepinize Can-ı gönülden başarılar dilerim.
Eğer aklınıza takılan şeyler olursa mail veya instagramdan bana ulaşabilirsiniz. Ben zamanında çok zorluk çektim ve gerçekten bilgi dolu tek cümleye hasrettim. O nedenle yardımcı olmaktan memnuniyet duyarım.
bd
